| Apo 1.1 | apocalypsis Iesu Christi quam dedit illi Deus palam facere servis suis quae oportet fieri cito et significavit mittens per angelum suum servo suo Iohanni |
| Apo 1.2 | qui testimonium perhibuit verbo Dei et testimonium Iesu Christi quaecumque vidit |
| Apo 1.3 | beatus qui legit et qui audiunt verba prophetiae et servant ea quae in ea scripta sunt tempus enim prope est |
| Apo 1.4 | Iohannes septem ecclesiis quae sunt in Asia gratia vobis et pax ab eo qui est et qui erat et qui venturus est et a septem spiritibus qui in conspectu throni eius sunt |
| Apo 1.5 | et ab Iesu Christo qui est testis fidelis primogenitus mortuorum et princeps regum terrae qui dilexit nos et lavit nos a peccatis nostris in sanguine suo |
| Apo 1.6 | et fecit nostrum regnum sacerdotes Deo et Patri suo ipsi gloria et imperium in saecula saeculorum amen |
| Apo 1.7 | ecce venit cum nubibus et videbit eum omnis oculus et qui eum pupugerunt et plangent se super eum omnes tribus terrae etiam amen |
| Apo 1.8 | ego sum alfa et omega principium et finis dicit Dominus Deus qui est et qui erat et qui venturus est Omnipotens |
| Apo 1.9 | ego Iohannes frater vester et particeps in tribulatione et regno et patientia in Iesu fui in insula quae appellatur Patmos propter verbum Dei et testimonium Iesu |
| Apo 1.10 | fui in spiritu in dominica die et audivi post me vocem magnam tamquam tubae |
| Apo 1.11 | dicentis quod vides scribe in libro et mitte septem ecclesiis Ephesum et Zmyrnam et Pergamum et Thyatiram et Sardis et Philadelphiam et Laodiciam |
| Apo 1.12 | et conversus sum ut viderem vocem quae loquebatur mecum et conversus vidi septem candelabra aurea |
| Apo 1.13 | et in medio septem candelabrorum similem Filio hominis vestitum podere et praecinctum ad mamillas zonam auream |
| Apo 1.14 | caput autem eius et capilli erant candidi tamquam lana alba tamquam nix et oculi eius velut flamma ignis |
| Apo 1.15 | et pedes eius similes orichalco sicut in camino ardenti et vox illius tamquam vox aquarum multarum |
| Apo 1.16 | et habebat in dextera sua stellas septem et de ore eius gladius utraque parte acutus exiebat et facies eius sicut sol lucet in virtute sua |
| Apo 1.17 | et cum vidissem eum cecidi ad pedes eius tamquam mortuus et posuit dexteram suam super me dicens noli timere ego sum primus et novissimus |
| Apo 1.18 | et vivus et fui mortuus et ecce sum vivens in saecula saeculorum et habeo claves mortis et inferni |
| Apo 1.19 | scribe ergo quae vidisti et quae sunt et quae oportet fieri post haec |
| Apo 1.20 | sacramentum septem stellarum quas vidisti in dextera mea et septem candelabra aurea septem stellae angeli sunt septem ecclesiarum et candelabra septem septem ecclesiae sunt |
| Apo 2.18 | et angelo Thyatirae ecclesiae scribe haec dicit Filius Dei qui habet oculos ut flammam ignis et pedes eius similes orichalco |
| Apo 2.19 | novi opera tua et caritatem et fidem et ministerium et patientiam tuam et opera tua novissima plura prioribus |
| Apo 2.20 | sed habeo adversus te quia permittis mulierem Hiezabel quae se dicit propheten docere et seducere servos meos fornicari et manducare de idolothytis |
| Apo 2.21 | et dedi illi tempus ut paenitentiam ageret et non vult paeniteri a fornicatione sua |
| Apo 2.22 | ecce mitto eam in lectum et qui moechantur cum ea in tribulationem maximam nisi paenitentiam egerint ab operibus eius |
| Apo 2.23 | et filios eius interficiam in morte et scient omnes ecclesiae quia ego sum scrutans renes et corda et dabo unicuique vestrum secundum opera vestra |
| Apo 2.24 | vobis autem dico ceteris qui Thyatirae estis quicumque non habent doctrinam hanc qui non cognoverunt altitudines Satanae quemadmodum dicunt non mittam super vos aliud pondus |
| Apo 2.25 | tamen id quod habetis tenete donec veniam |
| Apo 2.26 | et qui vicerit et qui custodierit usque in finem opera mea dabo illi potestatem super gentes |
| Apo 2.27 | et reget illas in virga ferrea tamquam vas figuli confringentur |
| Apo 2.28 | sicut et ego accepi a Patre meo et dabo illi stellam matutinam |
| Apo 2.29 | qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis |
| Apo 3.1 | et angelo ecclesiae Sardis scribe haec dicit qui habet septem spiritus Dei et septem stellas scio opera tua quia nomen habes quod vivas et mortuus es |
| Apo 3.2 | esto vigilans et confirma cetera quae moritura erant non enim invenio opera tua plena coram Deo meo |
| Apo 3.3 | in mente ergo habe qualiter acceperis et audieris et serva et paenitentiam age si ergo non vigilaveris veniam tamquam fur et nescies qua hora veniam ad te |
| Apo 3.4 | sed habes pauca nomina in Sardis qui non inquinaverunt vestimenta sua et ambulabunt mecum in albis quia digni sunt |
| Apo 3.5 | qui vicerit sic vestietur vestimentis albis et non delebo nomen eius de libro vitae et confitebor nomen eius coram Patre meo et coram angelis eius |
| Apo 3.6 | qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis |
| Apo 3.7 | et angelo Philadelphiae ecclesiae scribe haec dicit sanctus et verus qui habet clavem David qui aperit et nemo cludit et cludit et nemo aperit |
| Apo 3.8 | scio opera tua ecce dedi coram te ostium apertum quod nemo potest cludere quia modicam habes virtutem et servasti verbum meum et non negasti nomen meum |
| Apo 3.9 | ecce dabo de synagoga Satanae qui dicunt se Iudaeos esse et non sunt sed mentiuntur ecce faciam illos ut veniant et adorent ante pedes tuos et scient quia ego dilexi te |
| Apo 3.10 | quoniam servasti verbum patientiae meae et ego te servabo ab hora temptationis quae ventura est in orbem universum temptare habitantes in terra |
| Apo 8.4 | et ascendit fumus incensorum de orationibus sanctorum de manu angeli coram Deo |
| Apo 8.5 | et accepit angelus turibulum et implevit illud de igne altaris et misit in terram et facta sunt tonitrua et voces et fulgora et terraemotus |
| Apo 8.6 | et septem angeli qui habebant septem tubas paraverunt se ut tuba canerent |
| Apo 8.7 | et primus tuba cecinit et facta est grando et ignis mixta in sanguine et missum est in terram et tertia pars terrae conbusta est et tertia pars arborum conbusta est et omne faenum viride conbustum est |
| Apo 8.8 | et secundus angelus tuba cecinit et tamquam mons magnus igne ardens missus est in mare et facta est tertia pars maris sanguis |
| Apo 8.9 | et mortua est tertia pars creaturae quae habent animas et tertia pars navium interiit |
| Apo 8.10 | et tertius angelus tuba cecinit et cecidit de caelo stella magna ardens tamquam facula et cecidit in tertiam partem fluminum et in fontes aquarum |
| Apo 8.11 | et nomen stellae dicitur Absinthius et facta est tertia pars aquarum in absinthium et multi hominum mortui sunt de aquis quia amarae factae sunt |
| Apo 8.12 | et quartus angelus tuba cecinit et percussa est tertia pars solis et tertia pars lunae et tertia pars stellarum ut obscuraretur tertia pars eorum et diei non luceret pars tertia et nox similiter |
| Apo 8.13 | et vidi et audivi vocem unius aquilae volantis per medium caelum dicentis voce magna vae vae vae habitantibus in terra de ceteris vocibus tubae trium angelorum qui erant tuba canituri |
| Apo 9.1 | et quintus angelus tuba cecinit et vidi stellam de caelo cecidisse in terram et data est illi clavis putei abyssi |
| Apo 9.2 | et aperuit puteum abyssi et ascendit fumus putei sicut fumus fornacis magnae et obscuratus est sol et aer de fumo putei |
| Apo 9.3 | et de fumo exierunt lucustae in terram et data est illis potestas sicut habent potestatem scorpiones terrae |
| Apo 9.4 | et praeceptum est illis ne laederent faenum terrae neque omne viride neque omnem arborem nisi tantum homines qui non habent signum Dei in frontibus |
| Apo 9.5 | et datum est illis ne occiderent eos sed ut cruciarentur mensibus quinque et cruciatus eorum ut cruciatus scorpii cum percutit hominem |
| Apo 9.6 | et in diebus illis quaerent homines mortem et non invenient eam et desiderabunt mori et fugiet mors ab ipsis |
| Apo 9.7 | et similitudines lucustarum similes equis paratis in proelium et super capita earum tamquam coronae similes auro et facies earum sicut facies hominum |
| Apo 9.8 | et habebant capillos sicut capillos mulierum et dentes earum sicut leonum erant |
| Apo 9.9 | et habebant loricas sicut loricas ferreas et vox alarum earum sicut vox curruum equorum multorum currentium in bellum |
| Apo 9.10 | et habebant caudas similes scorpionum et aculei in caudis earum potestas earum nocere hominibus mensibus quinque |
| Apo 9.11 | et habebant super se regem angelum abyssi cui nomen hebraice Abaddon graece autem Apollyon et latine habet nomen Exterminans |
| Apo 9.12 | vae unum abiit ecce veniunt adhuc duo vae post haec |
| Apo 9.13 | et sextus angelus tuba cecinit et audivi vocem unum ex cornibus altaris aurei quod est ante oculos Dei |
| Apo 9.14 | dicentem sexto angelo qui habebat tubam solve quattuor angelos qui alligati sunt in flumine magno Eufrate |
| Apo 9.15 | et soluti sunt quattuor angeli qui parati erant in horam et diem et mensem et annum ut occiderent tertiam partem hominum |
| Apo 9.16 | et numerus equestris exercitus vicies milies dena milia audivi numerum eorum |
| Apo 9.17 | et ita vidi equos in visione et qui sedebant super eos habentes loricas igneas et hyacinthinas et sulphureas et capita equorum erant tamquam capita leonum et de ore ipsorum procedit ignis et fumus et sulphur |
| Apo 9.18 | ab his tribus plagis occisa est tertia pars hominum de igne et fumo et sulphure qui procedebat ex ore ipsorum |
| Apo 9.19 | potestas enim equorum in ore eorum est et in caudis eorum nam caudae illorum similes serpentibus habentes capita et in his nocent |
| Apo 9.20 | et ceteri homines qui non sunt occisi in his plagis neque paenitentiam egerunt de operibus manuum suarum ut non adorarent daemonia et simulacra aurea et argentea et aerea et lapidea et lignea quae neque videre possunt neque audire neque ambulare |
| Apo 9.21 | et non egerunt paenitentiam ab homicidiis suis neque a veneficiis suis neque a fornicatione sua neque a furtis suis |
| Apo 10.1 | et vidi alium angelum fortem descendentem de caelo amictum nube et iris in capite eius et facies eius erat ut sol et pedes eius tamquam columna ignis |
| Apo 10.2 | et habebat in manu sua libellum apertum et posuit pedem suum dextrum supra mare sinistrum autem super terram |
| Apo 10.3 | et clamavit voce magna quemadmodum cum leo rugit et cum clamasset locuta sunt septem tonitrua voces suas |
| Apo 10.4 | et cum locuta fuissent septem tonitrua scripturus eram et audivi vocem de caelo dicentem signa quae locuta sunt septem tonitrua et noli ea scribere |
| Apo 10.5 | et angelum quem vidi stantem supra mare et supra terram levavit manum suam ad caelum |
| Apo 10.6 | et iuravit per viventem in saecula saeculorum qui creavit caelum et ea quae in illo sunt et terram et ea quae in ea sunt et mare et quae in eo sunt quia tempus amplius non erit |
| Apo 10.7 | sed in diebus vocis septimi angeli cum coeperit tuba canere et consummabitur mysterium Dei sicut evangelizavit per servos suos prophetas |
| Apo 10.8 | et vox quam audivi de caelo iterum loquentem mecum et dicentem vade accipe librum apertum de manu angeli stantis supra mare et supra terram |
| Apo 10.9 | et abii ad angelum dicens ei ut daret mihi librum et dicit mihi accipe et devora illum et faciet amaricare ventrem tuum sed in ore tuo erit dulce tamquam mel |
| Apo 10.10 | et accepi librum de manu angeli et devoravi eum et erat in ore meo tamquam mel dulce et cum devorassem eum amaricatus est venter meus |
| Apo 10.11 | et dicunt mihi oportet te iterum prophetare populis et gentibus et linguis et regibus multis |
| Apo 11.1 | et datus est mihi calamus similis virgae dicens surge et metire templum Dei et altare et adorantes in eo |
| Apo 11.2 | atrium autem quod est foris templum eice foras et ne metieris eum quoniam datum est gentibus et civitatem sanctam calcabunt mensibus quadraginta duobus |
| Apo 11.3 | et dabo duobus testibus meis et prophetabunt diebus mille ducentis sexaginta amicti saccos |
| Apo 11.4 | hii sunt duo olivae et duo candelabra in conspectu Domini terrae stantes |
| Apo 11.5 | et si quis eos voluerit nocere ignis exiet de ore illorum et devorabit inimicos eorum et si quis voluerit eos laedere sic oportet eum occidi |
| Apo 11.6 | hii habent potestatem cludendi caelum ne pluat diebus prophetiae ipsorum et potestatem habent super aquas convertendi eas in sanguinem et percutere terram omni plaga quotienscumque voluerint |
| Apo 11.7 | et cum finierint testimonium suum bestia quae ascendit de abysso faciet adversus illos bellum et vincet eos et occidet illos |
| Apo 11.8 | et corpora eorum in plateis civitatis magnae quae vocatur spiritaliter Sodoma et Aegyptus ubi et Dominus eorum crucifixus est |
| Apo 11.9 | et videbunt de populis et tribubus et linguis et gentibus corpora eorum per tres dies et dimidium et corpora eorum non sinunt poni in monumentis |
| Apo 11.10 | et inhabitantes terram gaudebunt super illis et iucundabuntur et munera mittent invicem quoniam hii duo prophetae cruciaverunt eos qui inhabitant super terram |
| Apo 11.11 | et post dies tres et dimidium spiritus vitae a Deo intravit in eos et steterunt super pedes suos et timor magnus cecidit super eos qui viderunt eos |
| Apo 11.12 | et audierunt vocem magnam de caelo dicentem illis ascendite huc et ascenderunt in caelum in nube et viderunt illos inimici eorum |
| Apo 11.13 | et in illa hora factus est terraemotus magnus et decima pars civitatis cecidit et occisi sunt in terraemotu nomina hominum septem milia et reliqui in timore sunt missi et dederunt gloriam Deo caeli |
| Apo 11.14 | vae secundum abiit ecce vae tertium veniet cito |
| Apo 11.15 | et septimus angelus tuba cecinit et factae sunt voces magnae in caelo dicentes factum est regnum huius mundi Domini nostri et Christi eius et regnabit in saecula saeculorum |
| Apo 11.16 | et viginti quattuor seniores qui in conspectu Dei sedent in sedibus suis ceciderunt in facies suas et adoraverunt Deum |
| Apo 11.17 | dicentes gratias agimus tibi Domine Deus omnipotens qui es et qui eras quia accepisti virtutem tuam magnam et regnasti |
| Apo 11.18 | et iratae sunt gentes et advenit ira tua et tempus mortuorum iudicari et reddere mercedem servis tuis prophetis et sanctis et timentibus nomen tuum pusillis et magnis et exterminandi eos qui corruperunt terram |
| Apo 11.19 | et apertum est templum Dei in caelo et visa est arca testamenti eius in templo eius et facta sunt fulgora et voces et terraemotus et grando magna |
| Apo 12.1 | et signum magnum paruit in caelo mulier amicta sole et luna sub pedibus eius et in capite eius corona stellarum duodecim |
| Apo 12.2 | et in utero habens et clamat parturiens et cruciatur ut pariat |
| Apo 12.3 | et visum est aliud signum in caelo et ecce draco magnus rufus habens capita septem et cornua decem et in capitibus suis septem diademata |
| Apo 12.4 | et cauda eius trahebat tertiam partem stellarum caeli et misit eas in terram et draco stetit ante mulierem quae erat paritura ut cum peperisset filium eius devoraret |
| Apo 12.5 | et peperit filium masculum qui recturus erit omnes gentes in virga ferrea et raptus est filius eius ad Deum et ad thronum eius |
| Apo 12.6 | et mulier fugit in solitudinem ubi habet locum paratum a Deo ut ibi pascant illam diebus mille ducentis sexaginta |
| Apo 12.7 | et factum est proelium in caelo Michahel et angeli eius proeliabantur cum dracone et draco pugnabat et angeli eius |
| Apo 12.8 | et non valuerunt neque locus inventus est eorum amplius in caelo |
| Apo 12.9 | et proiectus est draco ille magnus serpens antiquus qui vocatur Diabolus et Satanas qui seducit universum orbem proiectus est in terram et angeli eius cum illo missi sunt |
| Apo 12.10 | et audivi vocem magnam in caelo dicentem nunc facta est salus et virtus et regnum Dei nostri et potestas Christi eius quia proiectus est accusator fratrum nostrorum qui accusabat illos ante conspectum Dei nostri die ac nocte |
| Apo 12.11 | et ipsi vicerunt illum propter sanguinem agni et propter verbum testimonii sui et non dilexerunt animam suam usque ad mortem |
| Apo 12.12 | propterea laetamini caeli et qui habitatis in eis vae terrae et mari quia descendit diabolus ad vos habens iram magnam sciens quod modicum tempus habet |
| Apo 12.13 | et postquam vidit draco quod proiectus est in terram persecutus est mulierem quae peperit masculum |
| Apo 12.14 | et datae sunt mulieri duae alae aquilae magnae ut volaret in desertum in locum suum ubi alitur per tempus et tempora et dimidium temporis a facie serpentis |
| Apo 12.15 | et misit serpens ex ore suo post mulierem aquam tamquam flumen ut eam faceret trahi a flumine |
| Apo 12.16 | et adiuvit terra mulierem et aperuit terra os suum et absorbuit flumen quod misit draco de ore suo |
| Apo 12.17 | et iratus est draco in mulierem et abiit facere proelium cum reliquis de semine eius qui custodiunt mandata Dei et habent testimonium Iesu |
| Apo 12.18 | et stetit super harenam maris |
| Apo 13.1 | et vidi de mare bestiam ascendentem habentem capita septem et cornua decem et super cornua eius decem diademata et super capita eius nomina blasphemiae |
| Apo 13.2 | et bestiam quam vidi similis erat pardo et pedes eius sicut ursi et os eius sicut os leonis et dedit illi draco virtutem suam et potestatem magnam |
| Apo 13.3 | et unum de capitibus suis quasi occisum in mortem et plaga mortis eius curata est et admirata est universa terra post bestiam |
| Apo 13.4 | et adoraverunt draconem quia dedit potestatem bestiae et adoraverunt bestiam dicentes quis similis bestiae et quis poterit pugnare cum ea |
| Apo 13.5 | et datum est ei os loquens magna et blasphemiae et data est illi potestas facere menses quadraginta duo |
| Apo 13.6 | et aperuit os suum in blasphemias ad Deum blasphemare nomen eius et tabernaculum eius et eos qui in caelo habitant |
| Apo 13.7 | et datum est illi bellum facere cum sanctis et vincere illos et data est ei potestas in omnem tribum et populum et linguam et gentem |
| Apo 13.8 | et adorabunt eum omnes qui inhabitant terram quorum non sunt scripta nomina in libro vitae agni qui occisus est ab origine mundi |
| Apo 13.9 | si quis habet aurem audiat |
| Apo 13.10 | qui in captivitatem in captivitatem vadit qui in gladio occiderit oportet eum gladio occidi hic est patientia et fides sanctorum |
| Apo 13.11 | et vidi aliam bestiam ascendentem de terra et habebat cornua duo similia agni et loquebatur sicut draco |
| Apo 13.12 | et potestatem prioris bestiae omnem faciebat in conspectu eius et facit terram et inhabitantes in eam adorare bestiam primam cuius curata est plaga mortis |
| Apo 13.13 | et fecit signa magna ut etiam ignem faceret de caelo descendere in terram in conspectu hominum |
| Apo 13.14 | et seducit habitantes terram propter signa quae data sunt illi facere in conspectu bestiae dicens habitantibus in terra ut faciant imaginem bestiae quae habet plagam gladii et vixit |
| Apo 13.15 | et datum est illi ut daret spiritum imagini bestiae ut et loquatur imago bestiae et faciat quicumque non adoraverint imaginem bestiae occidantur |
| Apo 13.16 | et faciet omnes pusillos et magnos et divites et pauperes et liberos et servos habere caracter in dextera manu aut in frontibus suis |
| Apo 13.17 | et ne quis possit emere aut vendere nisi qui habet caracter nomen bestiae aut numerum nominis eius |
| Apo 13.18 | hic sapientia est qui habet intellectum conputet numerum bestiae numerus enim hominis est et numerus eius est sescenti sexaginta sex |
| Apo 14.1 | et vidi et ecce agnus stabat supra montem Sion et cum illo centum quadraginta quattuor milia habentes nomen eius et nomen Patris eius scriptum in frontibus suis |
| Apo 14.14 | et vidi et ecce nubem candidam et supra nubem sedentem similem Filio hominis habentem in capite suo coronam auream et in manu sua falcem acutam |
| Apo 14.15 | et alter angelus exivit de templo clamans voce magna ad sedentem super nubem mitte falcem tuam et mete quia venit hora ut metatur quoniam aruit messis terrae |
| Apo 14.16 | et misit qui sedebat supra nubem falcem suam in terram et messa est terra |
| Apo 14.17 | et alius angelus exivit de templo quod est in caelo habens et ipse falcem acutam |
| Apo 14.18 | et alius angelus de altari qui habet potestatem supra ignem et clamavit voce magna qui habebat falcem acutam dicens mitte falcem tuam acutam et vindemia botros vineae terrae quoniam maturae sunt uvae eius |
| Apo 14.19 | et misit angelus falcem suam in terram et vindemiavit vineam terrae et misit in lacum irae Dei magnum |
| Apo 14.20 | et calcatus est lacus extra civitatem et exivit sanguis de lacu usque ad frenos equorum per stadia mille sescenta |
| Apo 15.1 | et vidi aliud signum in caelo magnum et mirabile angelos septem habentes plagas septem novissimas quoniam in illis consummata est ira Dei |
| Apo 15.2 | et vidi tamquam mare vitreum mixtum igne et eos qui vicerunt bestiam et imaginem illius et numerum nominis eius stantes supra mare vitreum habentes citharas Dei |
| Apo 15.3 | et cantant canticum Mosi servi Dei et canticum agni dicentes magna et mirabilia opera tua Domine Deus omnipotens iustae et verae viae tuae rex saeculorum |
| Apo 15.4 | quis non timebit Domine et magnificabit nomen tuum quia solus pius quoniam omnes gentes venient et adorabunt in conspectu tuo quoniam iudicia tua manifestata sunt |
| Apo 15.5 | et post haec vidi et ecce apertum est templum tabernaculi testimonii in caelo |
| Apo 15.6 | et exierunt septem angeli habentes septem plagas de templo vestiti lapide mundo candido et praecincti circa pectora zonis aureis |
| Apo 15.7 | et unus ex quattuor animalibus dedit septem angelis septem fialas aureas plenas iracundiae Dei viventis in saecula saeculorum |
| Apo 15.8 | et impletum est templum fumo a maiestate Dei et de virtute eius et nemo poterat introire in templum donec consummarentur septem plagae septem angelorum |
| Apo 16.1 | et audivi vocem magnam de templo dicentem septem angelis ite et effundite septem fialas irae Dei in terram |
| Apo 16.2 | et abiit primus et effudit fialam suam in terram et factum est vulnus saevum ac pessimum in homines qui habent caracterem bestiae et eos qui adoraverunt imaginem eius |
| Apo 16.3 | et secundus effudit fialam suam in mare et factus est sanguis tamquam mortui et omnis anima vivens mortua est in mari |
| Apo 16.4 | et tertius effudit fialam suam super flumina et super fontes aquarum et factus est sanguis |
| Apo 16.5 | et audivi angelum aquarum dicentem iustus es qui es et qui eras sanctus quia haec iudicasti |
| Apo 16.6 | quia sanguinem sanctorum et prophetarum fuderunt et sanguinem eis dedisti bibere digni sunt |
| Apo 16.7 | et audivi altare dicens etiam Domine Deus omnipotens vera et iusta iudicia tua |
| Apo 16.8 | et quartus effudit fialam suam in solem et datum est illi aestu adficere homines et igni |
| Apo 16.9 | et aestuaverunt homines aestu magno et blasphemaverunt nomen Dei habentis potestatem super has plagas neque egerunt paenitentiam ut darent illi gloriam |
| Apo 16.10 | et quintus effudit fialam suam super sedem bestiae et factum est regnum eius tenebrosum et conmanducaverunt linguas suas prae dolore |
| Apo 16.11 | et blasphemaverunt Deum caeli prae doloribus et vulneribus suis et non egerunt paenitentiam ex operibus suis |
| Apo 16.12 | et sextus effudit fialam suam in flumen illud magnum Eufraten et siccavit aquam eius ut praepararetur via regibus ab ortu solis |
| Apo 16.13 | et vidi de ore draconis et de ore bestiae et de ore pseudoprophetae spiritus tres inmundos in modum ranarum |
| Apo 16.14 | sunt enim spiritus daemoniorum facientes signa et procedunt ad reges totius terrae congregare illos in proelium ad diem magnum Dei omnipotentis |
| Apo 16.15 | ecce venio sicut fur beatus qui vigilat et custodit vestimenta sua ne nudus ambulet et videant turpitudinem eius |
| Apo 16.16 | et congregavit illos in locum qui vocatur hebraice Hermagedon |
| Apo 16.17 | et septimus effudit fialam suam in aerem et exivit vox magna de templo a throno dicens factum est |
| Apo 16.18 | et facta sunt fulgora et voces et tonitrua et terraemotus factus est magnus qualis numquam fuit ex quo homines fuerunt super terram talis terraemotus sic magnus |
| Apo 16.19 | et facta est civitas magna in tres partes et civitates gentium ceciderunt et Babylon magna venit in memoriam ante Deum dare ei calicem vini indignationis irae eius |
| Apo 16.20 | et omnis insula fugit et montes non sunt inventi |
| Apo 16.21 | et grando magna sicut talentum descendit de caelo in homines et blasphemaverunt homines Deum propter plagam grandinis quoniam magna facta est vehementer |
| Apo 17.1 | et venit unus de septem angelis qui habebant septem fialas et locutus est mecum dicens veni ostendam tibi damnationem meretricis magnae quae sedet super aquas multas |
| Apo 17.2 | cum qua fornicati sunt reges terrae et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis eius |
| Apo 17.3 | et abstulit me in desertum in spiritu et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam plenam nominibus blasphemiae habentem capita septem et cornua decem |
| Apo 17.4 | et mulier erat circumdata purpura et coccino et inaurata auro et lapide pretioso et margaritis habens poculum aureum in manu sua plenum abominationum et inmunditia fornicationis eius |
| Apo 17.5 | et in fronte eius nomen scriptum mysterium Babylon magna mater fornicationum et abominationum terrae |
| Apo 17.6 | et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum et de sanguine martyrum Iesu et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna |
| Apo 17.7 | et dixit mihi angelus quare miraris ego tibi dicam sacramentum mulieris et bestiae quae portat eam quae habet capita septem et decem cornua |
| Apo 17.8 | bestiam quam vidisti fuit et non est et ascensura est de abysso et in interitum ibit et mirabuntur inhabitantes terram quorum non sunt scripta nomina in libro vitae a constitutione mundi videntes bestiam quia erat et non est |
| Apo 17.9 | et hic est sensus qui habet sapientiam septem capita septem montes sunt super quos mulier sedet et reges septem sunt |
| Apo 17.10 | quinque ceciderunt unus est alius nondum venit et cum venerit oportet illum breve tempus manere |
| Apo 17.11 | et bestia quae erat et non est et ipsa octava est et de septem est et in interitum vadit |
| Apo 17.12 | et decem cornua quae vidisti decem reges sunt qui regnum nondum acceperunt sed potestatem tamquam reges una hora accipiunt post bestiam |
| Apo 17.13 | hii unum consilium habent et virtutem et potestatem suam bestiae tradunt |
| Apo 17.14 | hii cum agno pugnabunt et agnus vincet illos quoniam Dominus dominorum est et rex regum et qui cum illo sunt vocati et electi et fideles |
| Apo 17.15 | et dixit mihi aquas quas vidisti ubi meretrix sedet populi sunt et gentes et linguae |
| Apo 17.16 | et decem cornua quae vidisti et bestiam hii odient fornicariam et desolatam facient illam et nudam et carnes eius manducabunt et ipsam igni concremabunt |
| Apo 17.17 | Deus enim dedit in corda eorum ut faciant quod illi placitum est ut dent regnum suum bestiae donec consummentur verba Dei |
| Apo 17.18 | et mulier quam vidisti est civitas magna quae habet regnum super reges terrae |
| Apo 18.1 | et post haec vidi alium angelum descendentem de caelo habentem potestatem magnam et terra inluminata est a gloria eius |
| Apo 18.2 | et exclamavit in forti voce dicens cecidit cecidit Babylon magna et facta est habitatio daemoniorum et custodia omnis spiritus inmundi et custodia omnis volucris inmundae |
| Apo 18.3 | quia de ira fornicationis eius biberunt omnes gentes et reges terrae cum illa fornicati sunt et mercatores terrae de virtute deliciarum eius divites facti sunt |
| Apo 18.4 | et audivi aliam vocem de caelo dicentem exite de illa populus meus ut ne participes sitis delictorum eius et de plagis eius non accipiatis |
| Apo 18.5 | quoniam pervenerunt peccata eius usque ad caelum et recordatus est Deus iniquitatum eius |
| Apo 18.6 | reddite illi sicut ipsa reddidit et duplicate duplicia secundum opera eius in poculo quo miscuit miscite illi duplum |
| Apo 18.7 | quantum glorificavit se et in deliciis fuit tantum date illi tormentum et luctum quia in corde suo dicit sedeo regina et vidua non sum et luctum non videbo |
| Apo 18.8 | ideo in una die venient plagae eius mors et luctus et fames et igni conburetur quia fortis est Deus qui iudicavit illam |
| Apo 18.9 | et flebunt et plangent se super illam reges terrae qui cum illa fornicati sunt et in deliciis vixerunt cum viderint fumum incendii eius |
| Apo 18.10 | longe stantes propter timorem tormentorum eius dicentes vae vae civitas illa magna Babylon civitas illa fortis quoniam una hora venit iudicium tuum |
| Apo 18.11 | et negotiatores terrae flebunt et lugebunt super illam quoniam merces eorum nemo emet amplius |
| Apo 18.12 | mercem auri et argenti et lapidis pretiosi et margaritis et byssi et purpurae et serici et cocci et omne lignum thyinum et omnia vasa eboris et omnia vasa de lapide pretioso et aeramento et ferro et marmore |
| Apo 18.13 | et cinnamomum et amomum et odoramentorum et unguenti et turis et vini et olei et similae et tritici et iumentorum et ovium et equorum et raedarum et mancipiorum et animarum hominum |
| Apo 18.14 | et poma tua desiderii animae discessit a te et omnia pinguia et clara perierunt a te et amplius illa iam non invenient |
| Apo 18.15 | mercatores horum qui divites facti sunt ab ea longe stabunt propter timorem tormentorum eius flentes ac lugentes |
| Apo 18.16 | et dicentes vae vae civitas illa magna quae amicta erat byssino et purpura et cocco et deaurata est auro et lapide pretioso et margaritis |
| Apo 18.17 | quoniam una hora destitutae sunt tantae divitiae et omnis gubernator et omnis qui in locum navigat et nautae et qui maria operantur longe steterunt |
| Apo 18.18 | et clamaverunt videntes locum incendii eius dicentes quae similis civitati huic magnae |
| Apo 18.19 | et miserunt pulverem super capita sua et clamaverunt flentes et lugentes dicentes vae vae civitas magna in qua divites facti sunt omnes qui habent naves in mari de pretiis eius quoniam una hora desolata est |
| Apo 18.20 | exulta super eam caelum et sancti et apostoli et prophetae quoniam iudicavit Deus iudicium vestrum de illa |
| Apo 18.21 | et sustulit unus angelus fortis lapidem quasi molarem magnum et misit in mare dicens hoc impetu mittetur Babylon magna illa civitas et ultra iam non invenietur |
| Apo 18.22 | et vox citharoedorum et musicorum et tibia canentium et tuba non audietur in te amplius et omnis artifex omnis artis non invenietur in te amplius et vox molae non audietur in te amplius |
| Apo 18.23 | et lux lucernae non lucebit tibi amplius et vox sponsi et sponsae non audietur adhuc in te quia mercatores tui erant principes terrae quia in veneficiis tuis erraverunt omnes gentes |
| Apo 18.24 | et in ea sanguis prophetarum et sanctorum inventus est et omnium qui interfecti sunt in terra |
| Apo 19.1 | post haec audivi quasi vocem magnam turbarum multarum in caelo dicentium alleluia salus et gloria et virtus Deo nostro est |
| Apo 19.7 | gaudeamus et exultemus et demus gloriam ei quia venerunt nuptiae agni et uxor eius praeparavit se |
| Apo 19.8 | et datum est illi ut cooperiat se byssinum splendens candidum byssinum enim iustificationes sunt sanctorum |
| Apo 19.9 | et dicit mihi scribe beati qui ad cenam nuptiarum agni vocati sunt et dicit mihi haec verba vera Dei sunt |
| Apo 19.10 | et cecidi ante pedes eius ut adorarem eum et dicit mihi vide ne feceris conservus tuus sum et fratrum tuorum habentium testimonium Iesu Deum adora testimonium enim Iesu est spiritus prophetiae |
| Apo 19.11 | et vidi caelum apertum et ecce equus albus et qui sedebat super eum vocabatur Fidelis et Verax vocatur et iustitia iudicat et pugnat |
| Apo 19.12 | oculi autem eius sicut flamma ignis et in capite eius diademata multa habens nomen scriptum quod nemo novit nisi ipse |
| Apo 19.13 | et vestitus erat vestem aspersam sanguine et vocatur nomen eius Verbum Dei |
| Apo 19.14 | et exercitus qui sunt in caelo sequebantur eum in equis albis vestiti byssinum album mundum |
| Apo 19.15 | et de ore ipsius procedit gladius acutus ut in ipso percutiat gentes et ipse reget eos in virga ferrea et ipse calcat torcular vini furoris irae Dei omnipotentis |
| Apo 19.16 | et habet in vestimento et in femore suo scriptum rex regum et Dominus dominantium |
| Apo 19.17 | et vidi unum angelum stantem in sole et clamavit voce magna dicens omnibus avibus quae volabant per medium caeli venite congregamini ad cenam magnam Dei |
| Apo 19.18 | ut manducetis carnes regum et carnes tribunorum et carnes fortium et carnes equorum et sedentium in ipsis et carnes omnium liberorum ac servorum et pusillorum ac magnorum |
| Apo 19.19 | et vidi bestiam et reges terrae et exercitus eorum congregatos ad faciendum proelium cum illo qui sedebat in equo et cum exercitu eius |
| Apo 19.20 | et adprehensa est bestia et cum illo pseudopropheta qui fecit signa coram ipso quibus seduxit eos qui acceperunt caracterem bestiae qui et adorant imaginem eius vivi missi sunt hii duo in stagnum ignis ardentis sulphure |
| Apo 19.21 | et ceteri occisi sunt in gladio sedentis super equum qui procedit de ore ipsius et omnes aves saturatae sunt carnibus eorum |
| Apo 20.1 | et vidi angelum descendentem de caelo habentem clavem abyssi et catenam magnam in manu sua |
| Apo 20.2 | et adprehendit draconem serpentem antiquum qui est diabolus et Satanas et ligavit eum per annos mille |
| Apo 20.3 | et misit eum in abyssum et clusit et signavit super illum ut non seducat amplius gentes donec consummentur mille anni post haec oportet illum solvi modico tempore |
| Apo 20.4 | et vidi sedes et sederunt super eas et iudicium datum est illis et animas decollatorum propter testimonium Iesu et propter verbum Dei et qui non adoraverunt bestiam neque imaginem eius nec acceperunt caracterem in frontibus aut in manibus suis et vixerunt |
| Apo 20.5 | ceteri mortuorum non vixerunt donec consummentur mille anni haec est resurrectio prima |
| Apo 20.6 | beatus et sanctus qui habet partem in resurrectione prima in his secunda mors non habet potestatem sed erunt sacerdotes Dei et Christi et regnabunt cum illo mille annis |
| Apo 20.7 | et cum consummati fuerint mille anni solvetur Satanas de carcere suo et exibit et seducet gentes quae sunt super quattuor angulos terrae Gog et Magog et congregabit eos in proelium quorum numerus est sicut harena maris |
| Apo 20.8 | et ascenderunt super latitudinem terrae et circumierunt castra sanctorum et civitatem dilectam |
| Apo 20.9 | et descendit ignis a Deo de caelo et devoravit eos et diabolus qui seducebat eos missus est in stagnum ignis et sulphuris ubi et bestia |
| Apo 20.10 | et pseudoprophetes |
| Apo 20.11 | et cruciabuntur die ac nocte in saecula saeculorum |
| Apo 20.12 | et vidi thronum magnum candidum et sedentem super eum a cuius aspectu fugit terra et caelum et locus non est inventus ab eis |
| Apo 20.13 | et vidi mortuos magnos et pusillos stantes in conspectu throni et libri aperti sunt et alius liber apertus est qui est vitae et iudicati sunt mortui ex his quae scripta erant in libris secundum opera ipsorum |
| Apo 20.14 | et dedit mare mortuos qui in eo erant et mors et inferus dederunt mortuos qui in ipsis erant et iudicatum est de singulis secundum opera ipsorum |
| Apo 20.15 | et inferus et mors missi sunt in stagnum ignis haec mors secunda est stagnum ignis |
| Apo 20.16 | et qui non est inventus in libro vitae scriptus missus est in stagnum ignis |
| Apo 21.1 | et vidi caelum novum et terram novam primum enim caelum et prima terra abiit et mare iam non est |
| Apo 21.2 | et civitatem sanctam Hierusalem novam vidi descendentem de caelo a Deo paratam sicut sponsam ornatam viro suo |
| Apo 21.3 | et audivi vocem magnam de throno dicentem ecce tabernaculum Dei cum hominibus et habitabit cum eis et ipsi populus eius erunt et ipse Deus cum eis erit eorum Deus |
| Apo 21.4 | et absterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum et mors ultra non erit neque luctus neque clamor neque dolor erit ultra quae prima abierunt |
| Apo 21.18 | et erat structura muri eius ex lapide iaspide ipsa vero civitas auro mundo simile vitro mundo |
| Apo 21.19 | fundamenta muri civitatis omni lapide pretioso ornata fundamentum primum iaspis secundus sapphyrus tertius carcedonius quartus zmaragdus |
| Apo 21.20 | quintus sardonix sextus sardinus septimus chrysolitus octavus berillus nonus topazius decimus chrysoprassus undecimus hyacinthus duodecimus amethistus |
| Apo 21.21 | et duodecim portae duodecim margaritae sunt per singulas et singulae portae erant ex singulis margaritis et platea civitatis aurum mundum tamquam vitrum perlucidum |
| Apo 21.22 | et templum non vidi in ea Dominus enim Deus omnipotens templum illius est et agnus |
| Apo 21.23 | et civitas non eget sole neque luna ut luceant in ea nam claritas Dei inluminavit eam et lucerna eius est agnus |
| Apo 21.24 | et ambulabunt gentes per lumen eius et reges terrae adferent gloriam suam et honorem in illam |
| Apo 21.25 | et portae eius non cludentur per diem nox enim non erit illic |
| Apo 21.26 | et adferent gloriam et honorem gentium in illam |
| Apo 21.27 | nec intrabit in ea aliquid coinquinatum et faciens abominationem et mendacium nisi qui scripti sunt in libro vitae agni |
| Apo 22.1 | et ostendit mihi fluvium aquae vitae splendidum tamquam cristallum procedentem de sede Dei et agni |
| Apo 22.2 | in medio plateae eius et ex utraque parte fluminis lignum vitae adferens fructus duodecim per menses singula reddentia fructum suum et folia ligni ad sanitatem gentium |
| Apo 22.3 | et omne maledictum non erit amplius et sedes Dei et agni in illa erunt et servi eius servient illi |
| Apo 22.4 | et videbunt faciem eius et nomen eius in frontibus eorum |
| Apo 22.5 | et nox ultra non erit et non egebunt lumine lucernae neque lumine solis quoniam Dominus Deus inluminat illos et regnabunt in saecula saeculorum |
| Apo 22.6 | et dixit mihi haec verba fidelissima et vera sunt et Dominus Deus spirituum prophetarum misit angelum suum ostendere servis suis quae oportet fieri cito |
| Apo 22.7 | et ecce venio velociter beatus qui custodit verba prophetiae libri huius |
| Apo 22.8 | et ego Iohannes qui audivi et vidi haec et postquam audissem et vidissem cecidi ut adorarem ante pedes angeli qui mihi haec ostendebat |
